Co trzeba wiedzieć o rozporządzeniu CPR?

Każdy budynek musi posiadać okablowanie tworzące instalację elektryczna. Ze względów bezpieczeństwa Unia Europejska wprowadziła stosowne regulacje dotyczące standardów produkcji kabli elektrycznych. Najważniejszym dokumentem regulującym ten temat jest Rozporządzenie CPR. Co ono zawiera?

Czym jest rozporządzenie CPR i czego dotyczy?

Rozporządzenie CPR (Construction Product Regulation) zostało wprowadzone przez Unię Europejską w marcu 2011 r. Jego głównym celem jest zharmonizowanie warunków wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych, w tym przewodów i kabli elektrycznych, które stały się "wyrobem budowlanym”. Harmonizacja ta opiera się na normie zharmonizowanej EN 50575 (PN-EU 50575), która określa sposób badania przewodów elektrycznych pod kątem ich zachowania się w trakcie pożaru. Całość przepisów CPR dotyczących budowlanych przewodów elektrycznych nieformalnie nazywana jest Dyrektywą CPR dla kabli i przewodów.

Jakie regulacje wprowadza rozporządzenie CPR?

Jednym z kluczowych elementów rozporządzenia CPR jest nadawanie przewodom elektrycznym klasy reakcji na ogień. Klasy te są oznaczane od najwyższej Aca do najniższej Fca, a ich wyniki badań są w pełni porównywalne między różnymi producentami. Zgodnie z rozporządzeniem, producenci przewodów są zobowiązani do wystawiania Deklaracji Właściwości Użytkowych (DoP) oraz do znakowania przewodów przebadanych pod kątem CPR znakiem CE. Dodatkowo, na etykietach produktowych powinna się znaleźć kompletna informacja CPR, takie jak klasa CPR, numer jednostki badawczej czy numer dokumentu DoP. Warto zaznaczyć, że rozporządzenie CPR dotyczy wszystkich przewodów budowlanych wprowadzanych na rynek europejski, również tych importowanych z innych kontynentów czy krajów spoza Unii Europejskiej. Takim producentom obowiązuje ta sama procedura klasyfikacyjna jak dla producentów europejskich.